EBM, een band die creatief gezien nooit heeft stilgestaan, is een adembenemend zware stap vooruit en Editors' meest linkse materiaal tot nu toe - een opwindende, onverbiddelijke stuwkracht van volle electro-industriële rock. De albumtitel is een acroniem van Editors en Blanck Mass maar ook een bewuste
verwijzing naar Electronic Body Music, het krachtige geluid dat ontstond in de jaren tachtig en dat het nieuwe materiaal van Editors enorm heeft beïnvloed materiaal, waar de synths van bands als Nitzer Ebb, Front 242 en DAF duister hameren tussen rookmachines, stroboscooplampen en de geur van leer. Het nieuwe album wordt het eerste met het nieuwe bandlid Benjamin John Power, aka Blanck Mass. "Er is een sterke lichamelijkheid aan deze plaat. EBM begon zijn leven met de intentie om contact te maken met mensen en een zeer fysieke ruimte te vullen. Er is ook echter ook een emotionele lichamelijkheid; een urgentie en een gevoel van paniek. Een onbehagen. Zelfs in de meer tedere momenten is er een verlangen naar verbinding." Legt Power uit. Power's toevoeging aan de band betekende dat, voor de eerste keer, de songstructuren niet van frontman Tom Smith kwam, maar van hem en andere bandleden Justin Lockey, Elliott Williams, Russell Leetch en Ed Lay bestanden ontvingen om aan te sleutelen en uit te werken in de studio toen ze uiteindelijk hergroepeerden. "Ben is zeker een shot adrenaline geweest in ons creatieve proces," zegt Tom. "De songs zijn zo direct, en in your face."